«اگر یک قطعه فلزی را در برای مدتی در دست خود نگه دارید، این فلز کم کم گرم خواهد شد. در این حالت الکترون‌ها گرم می‌شوند و سریع‌تر حرکت می‌کنند. الکترون‌های گرم به سمت قسمت‌های سرد‌تر این فلز هجوم می‌آورند. تفاوت در تعداد الکترون‌های دو قسمت سرد و گرم می‌تواند ولتاژ مورد استفاده برای تولید برق را ایجاد کند. تا زمانی که تفاوت دمایی ادامه داشته باشد، تولید برق هم ادامه خواهد داشت.» 

این پارچه که جزو فناوری‌های ترموالکتریک (گرمابرقی) است هنوز قابلیت تولید انبوه را پیدا نکرده است، چرا که تولید آن هزینه بالایی در پی دارد. در حال حاضر یک کیلوگرم از این مواد ممکن است قیمتی بالغ بر هزار دلار داشته باشد. 

دانشمندان تلاش می‌کنند هزینه تولید این فناوری را کاهش دهند تا از آن بتوان برای شارژ گوشی تلفن همراه استفاده کرد. آن‌ها همچنین می‌کوشند با افزایش نانولوله‌های کربنی و کاهش ضخامت این پارچه از آن برای شارژ وسایل بزرگ‌تر از گوشی‌های همراه نیز استفاده کنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: